Μακροχρόνιες έρευνες δείχνουν ότι οι δυσκολίες στην κίνηση που αντιμετωπίζουν παιδιά με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού των Κινήσεων σπάνια εξαλείφονται χωρίς ειδική παρέμβαση. Αντιθέτως, συνοδεύουν το παιδί σε όλο και περισσότερους τομείς της ζωής του – από το κινητικό παιχνίδι στην αυτοεξυπηρέτηση και από εκεί στις σχολικές δραστηριότητες και στις κοινωνικές σχέσεις με τους συνομήλικους. Ξεκινούν από την παιδική ηλικία και παραμένουν ακόμα και μετά την ενηλικίωση, εμποδίζοντας την αποτελεσματική συμμετοχή σε καθημερινές δραστηριότητες και επηρεάζοντας τις επιλογές του ατόμου.

Με την καθυστέρηση της διάγνωσης, και επομένως με την καθυστέρηση της θεραπευτικής παρέμβασης, από τις κινητικές αρχικά δυσκολίες συνήθως προκύπτουν και δευτερεύουσες αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή του παιδιού. Η αποφυγή σωματικών δραστηριοτήτων (π.χ. γυμναστική, ομαδικά παιχνίδια) μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε παχυσαρκία, ενώ ταυτόχρονα, λόγω της απόσυρσης από συγκεκριμένες δραστηριότητες να προκαλέσει δυσκολία στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων με συνομηλίκους.

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι αναπόφευκτα οι κινητικές δυσκολίες θα συνοδεύονται συχνά και από κοινωνικές και συναισθηματικές δυσκολίες (αίσθημα αποτυχίας, χαμηλή αυτοεκτίμηση).

Διαβάσαμε το άρθρο ΕΔΩ!